Adélaïde de Clermont-Tonnerre: “Ik wilde Milady recht doen”
La Croix : Door ervoor te kiezen het verhaal van Milady's leven te vertellen, schrijf je een roman over personages uit een roman, en niet zomaar personages die Alexandre Dumas bedacht heeft. Dat is gedurfd!
Adélaïde de Clermont-Tonnerre: Ik had een moment van duizeligheid: wat een waanzin om te willen schrijven uit een van de romans die de grootste literaire vruchtbaarheid heeft gekend, die al honderd keer is gelezen, herlezen en verfilmd. Wat me trof, was mijn eigen blindheid: jarenlang vond ik het volkomen normaal dat Milady, beoordeeld door twaalf mannen, zonder pardon ter dood werd veroordeeld. Maar jaren later kan ik me niet meer in dit verhaal verdiepen zonder een dissonant te horen. We kunnen Milady vandaag de dag niet veroordelen zonder vragen te stellen. Ik wilde haar recht doen: ik glipte in de gaten die Dumas had achtergelaten om Milady een verleden, een jeugd en simpelweg een stem te geven.
La Croıx
